-
-
-
Laden
Laden
Het gaat niet goed met de bedreigde vuursalamander. Het diertje komt in Nederland nog maar op twee plekken voor in Zuid-Limburg. Eén van die plekken is het Bunderbos. Maar door de hevige regenval van de afgelopen jaren is er nog meer gevaar voor de vuursalamander.
Ecoloog Naomi Lambrikx strijdt voor de zeldzame soort.
Aziatische schimmel
De afgelopen 30 jaar is de vuursalamanderpopulatie in het Bunderbos met zo'n 99 procent afgenomen. Dat komt door een Aziatische schimmel die rond 2010 in de natuur terecht is gekomen. Als de vuursalamander die schimmel krijgt, is het dier binnen twee weken dood. Er zijn daarom nog maar weinig vuursalamanders in Nederland.
'Rivier'
Vuursalamanders leven in tegenstelling tot andere soorten op het land. Maar ze hebben wel water nodig om hun larven in af te zetten. Dat doen ze bijvoorbeeld in de beekjes op de hellingen van het Bunderbos, maar daar gaat het nu mis. Door de hevige regenval van de afgelopen jaren, veranderen de kabbelende beekjes zowat in een 'rivier'. Daardoor stromen de larven van de vuursalamander weg en raken bedolven onder het puin dat de rivier met zich meebrengt. En dat overleven ze niet.
Nieuwe generatie
"De dieren moeten moeite doen om elkaar te vinden. Je hebt een mannetje en een vrouwtje nodig en dat zijn er nog maar heel weinig. Dus als die twee elkaar vinden zijn we heel blij dat ze gaan paren en hun larfjes afzetten. Dan zou je denken: mooi nieuws, want jongen betekent dat we uitkijken naar een volgende generatie. Maar als die volgende generatie jaar na jaar niet overleeft en je hebt al zo weinig vuursalamanders, dan zijn we ons op dit moment heel veel zorgen aan het maken over de toekomst van dit diertje", legt Lambrikx uit.
Maatregelen
Daarom moeten er maatregelen genomen worden. Provincie Limburg, Waterschap Limburg en de gemeente Meerssen tekenden een aantal jaar geleden een overeenkomst. Het doel hiervan is om water vast te houden op hoger gelegen percelen, voorkomen dat water afstroomt en water dat afstroomt af te remmen en sediment op te vangen. Daarnaast brengt Lambrikx samen met vrijwilligers de dieren naar een plek waar ze wel veilig zijn.
Tranen in de ogen
Maar ook de larven die ze probeerden te redden, hebben het niet overleefd. De poel waar ze normaal zouden kunnen overleven is ook overstroomd. "Toen we hier stonden te kijken en zagen dat de poel vol zat met zand, dat doet wel een hoop met je. Dan denk je: al het werk is voor niks geweest. De tranen springen je haast in de ogen. Je hebt al die beestjes gevangen in de hoop dat je ze een betere toekomst geeft. Op deze plek is dat helaas niet gelukt, maar we hebben ze vanwege risicospreiding ook naar andere plekken gebracht. Maar het is gewoon heel spijtig."
Alles uit de kast trekken
Ondanks de vele tegenslagen blijft Lambrikx zich hard maken voor de vuursalamander. "Het zou ontzettend zonde zijn als we in Nederland die soort laten uitsterven. Dat kun je eigenlijk ook niet verantwoorden, dat we er gewoon naar staan te kijken en het dier laten uitsterven. Dus ik denk dat we alles uit de kast moeten trekken om de vuursalamander hier in Nederland te houden."